Słyszę tupot małych, biegnących nóżek. Chichot dziecka wołającego: „Mami, mami!”. Odwracam się w stronę, z której dochodzi głos.Maleńka postać w różowej sukience i z blond, niemal białymi włosami zbliża się radośnie w moim kierunku. Jest tak drobna, że ledwo widoczna pośród wysokich traw na łące. Świerszcze grają swoją nutę, układając sierpniową melodię. Słońce świeci mi … Czytaj dalej Ostatni raz
Siedzę znów na werandzie w moim ulubionym miejscu. Mój pies przytula się do mojej nogi. Dziś otuliłam się kocem. Dzień budzi się w znacznie chłodniejszej i pochmurniejszej aurze niż przez ostatnich kilka dni. Szkoda, lubie Słońce. Dodaje energii i pozytywizmu.Pije kawę i patrzę na wciąż rozłożony basen dla dzieci w ogrodzie. Przed oczami przelatują mi … Czytaj dalej Fred – bohater z nurtu strumyka
Poranek. Lubię swoje poranki. Szczególnie te weekendowe. Są takie swobodnie, luźne, bez spiny, no chyba, że wybieramy się gdzieś rodzina na całodzienny wyjazd. To inna bajka, ale o tym nie dziś. Widzisz? Moje palce znów chciały odbiec od założonego tematu. Dziś siedzę sobie na werandzie w ogródku, w moim ulubionym miejscu na kanapie. To tu … Czytaj dalej Weranda, kawa i pisanie, które żyje własnym życiem
Nie wiem co się ze mną dzieje. Nie umiem rozpoznać emocji, które się we mnie pojawiły. Nie umiem ich z tego powodu uporządkować, przepracować i poradzić sobie z nimi. Myślałam, że w moim wieku już nic mnie nie jest w stanie zaskoczyć, że przez swoje życie poznałam całą gamę uczuć. To jest nowe. Nieznane. Ja … Czytaj dalej Światło, które mnie pamięta
Jako dziecko nie słyszałam o wróżce zębuszce. W moim dzieciństwie nie było magii, chyba, że sama sobie je stworzyłam. Zęby mi wypadły kiedyś tam, nawet nie pamiętam kiedy, nikt z tego nie robił wielkiego halo, naturalna kolej rzeczy. A już zdecydowanie na pewno, nie dostawałam pieniędzy za kazdy wypadniety ząb. Mikołaj? Pamiętam, że do przedszkola … Czytaj dalej Wróżki zębuszki, elfy i inne dziady 🤪
Myśli Rozlane 